Өмнөд Солонгосын өмнөд хэсэгт орших Жиндо арал дээр жилд ердөө хоёрхон удаа, ердөө ганц цагийн турш байгаль өөрөө “далайн хаалга” нээдэг. Энэ бол Жиндогийн гайхамшиг хэмээн алдаршсан үзэгдэл. Үзэгдэх төдий л амсхийж алга болох энэ агшныг өөрийн нүдээр харах гэж жил бүр олон мянган жуулчин, байгалийн шүтээнчид, адал явдал хайгчид Жиндо руу цуваа үүсгэдэг. Энэ үзэгдэл яг л домог мэт. 

Далай гэнэт хуваагдаж, тэнгисийн ёроолын бараан хөрс 2.8 км урт, 40-60 метр өргөнтэй хуурай зам болон ил гарна. Энэхүү зам Жиндо болон түүний эсрэг талд орших жижиг Модо арал хооронд холбож, хүн бүрийг “усгүйгээр” далай гатлах боломжтой болгодог. 

үеийн домогт өгүүлснээр, нэгэн хөгшин эмэгтэй Жиндо арал дээр гэр бүлийнхнээсээ тасран үлдэж, тэднийг санан өдөр бүр далайн тэнгис рүү залбирч байж. Нэг өдөр түүний залбиралд хариу ирж, далай хуваагдан зам гарч, гэр бүлийнхэн нь түүнийг олж ирсэн гэдэг. Энэхүү домгоос улбаалан энэ үзэгдлийг “Жиндогийн Мөoses” хэмээн ч нэрлэдэг болжээ — ус хуваагдаж, зам нээгддэг тухай Библийн түүхтэй ижил утгатай хэмээн үздэг юм. 

 Гэвч шинжлэх ухааны үүднээс тайлбарлавал, энэ үзэгдэл сарны татах хүч, усны гүн, эргийн хэлбэр, далайн урсгал зэрэг олон хүчин зүйлийн онцгой давхцлаас үүдэлтэй далайн татрал юм. Цаг хугацаа маш нарийн. Зөвхөн тухайн өдрийн яг тэр мөчид л энэ үзэгдэл ажиглагддаг. Нэг цаг өнгөрөхөд ус аажмаар эргэн түрж, замыг дахин нуусан далайн ёроол болгоно. 

 Өнөөдөр энэ гайхамшгийг тохиолдуулан Жиндо аралд томоохон баяр, парад, хөгжим, уламжлалт хувцаслалт бүхий баяр наадам зохиогдож, дэлхий дахины сонирхлыг татдаг болсон. Гэхдээ хэчнээн зугаатай, сүртэй санагдавч далай хэзээ ч хүнд бүрэн захирагддаггүй. Тиймээс аяллын удирдамж, аюулгүй байдлыг хатуу баримтлах ёстой. Жиндогийн гайхамшиг бол зөвхөн байгалийн үзэгдэл биш — тэр бол хүний итгэл, байгалийн эрч хүч хоёрын дундах туйлын төгс нэгдэл юм. Жилд ердөө хоёрхон тохиох энэ хоромд, далай зам нээж, хүн алхаж тэнгис гатлах боломжтой болдог нь дэлхийн хаана ч олдохгүй ховор хувь заяа юм.